Aan de slag!

Lieve allemaal,

Wat een hoop werk komt er eigenlijk kijken bij het voorbereiden van onze “echte” reis. We zijn al ruim een week bezig met het aanschaffen, monteren en repareren van spulletjes. Afgelopen maandag had ik ook al een stukje geschreven, dit geeft denk ik wel een aardige impressie van hoe het er aan toe gaat:  

Wat ga je de zon toch waarderen als je het koud hebt gehad. Het is kwart voor twaalf maandagochtend en ik zit in de achtertuin van Megan en Aurel in het zonnetje, wat sinds een kwartiertje eindelijk wat warmte afgeeft.
Vanmorgen was het 7.5 graden Celcius in de badkamer toen ik een douche nam, om even een idee te geven van waar ik het dan over heb. Omdat wij altijd gewend zijn geweest aan de centrale verwarming is ons lijf ook helemaal niet veel kou gewend. Megan en Aurel zijn overdag aan het werk en echte buitenmensen, ze lijken er minder last van te hebben dan wij. Maar joh, wat waardeer je dan de zon zeg. M’n voeten zijn weer warm en m’n handen ook. Dus mooi tijd voor een korte impressie van het afgelopen weekend vanuit de achtertuin in Oakleigh.
Rechts van me staat de King George geparkeerd. Maurice is al de hele ochtend bezig met het checken van de druk van de banden, olie bijvullen, kijken wáár dat water toch vandaan komt aan de binnenkant van de auto en het vastzetten van de roof top tent. Ik maak me nuttig door het aangeven van spulletjes en regen spelen (water over de auto verspreiden met de gieter). Het blijft vooral technisch mannenwerk.
Op de achtergrond zoemt hier iets, hoor je verschillende vogels, wat geritsel achter de garage, en Maurice die bezig is met het afslijpen van een of ander iets wat er voor zorgt dat de tent straks niet eraf glijdt als we hopelijk vandaag nog naar de Ikea rijden. Jawel, die hebben ze hier ook, en Maurice gaat mee, ook al houdt hij er niet van dat je de hele winkel moet doorlopen om  één dingetje te kopen. Gelukkig hebben we meerdere dingetjes nodig.
Gisteren hebben we een lijstje gemaakt van alle spullen die we nog moeten aanschaffen voordat we kunnen vertrekken, en hebben we de roof top tent uitgepakt en op het dak getild en tijdelijk vast gemaakt. We zijn er een groot deel van de middag mee bezig geweest. ’s Morgens heb ik voor spek-en-bonen in Bunnings gestaan (soort Gamma) en aangezien Aurel en Maurice op technisch gebied heel veel kennis wilden uitwisselen bij alle soorten verschillende boren, moeren, spijkers, en weet-niet-wat, was ik behoorlijk opgelucht toen we eindelijk naar buiten gingen. Na anderhalf uur.

Weer even terug naar het heden. Het was eigenlijk ons plan om morgen (vrijdag) te vertrekken, maar omdat de auto nog een aantal ongeplande mankementjes had is het belangrijk om dat eerst op te lossen. En eerlijk gezegd hadden we ook meer tijd nodig om alle spullen bij elkaar te zoeken, maar we zijn er echt bijna. Vandaag zijn we op slaapzakkenjacht geweest en met succes! Ook hebben we materiaal gehaald voor de kast die we achterin de auto gaan maken, anders komt er van off-road gaan niets terecht, dan hobbelt alles de auto uit.

Hopelijk zijn we dan ergens dit weekend écht klaar om te vertrekken. We gokken op zondag en anders maandag. De bedoeling is om vanuit Melbourne eerst naar Broken Hill te rijden. Dat doen we via de plaatsen Bendigo en Mildura. Vanuit Broken Hill rijden we naar Port Augusta, aan de kust. Daar begint de highway die ons via Alice Springs uiteindelijk helemaal naar Darwin moet leiden. Dit eerste stuk is in totaal bijna 4000 kilometer, dus ik denk dat we hier wel een week of twee à drie zoet mee zijn.
We hebben ons goed voorbereid; we hebben een UHF-radio gekocht, we zijn voorzien van reserveonderdelen voor de auto en we nemen zestig liter water mee. Ook hebben we een paar boeken gekocht met goede routes (want ja, met een 4WD moet je toch ook 4WD-en) en een campingboek met alle campings. We zijn allebei heel blij als we écht kunnen gaan rijden. Soms vergeet je door dat voorbereiden eigenlijk een beetje dat je in Australië bent. Maar ja, better safe than sorry! Je wilt niet straks midden in de woestijn staan met een kapotte auto. (Voor de mensen die eens een spannende Australische film willen kijken over toeristen in de outback, probeer Wolf Creek...) 

We laten het nog wel horen als we écht vertrekken!

Vicky en Maurice