De eerste dagen in Australië

Lieve allemaal,

Eerst bedankt voor al jullie lieve reacties! Wij zijn zondag 8 juni om 10:00 (jullie tijd 02:00) aangekomen in het land van de kangoeroes. Nadat we uitgebreid zijn uitgezwaaid op Schiphol vrijdag, zijn we rustig door de douane gegaan waar we wat geld hebben gewisseld en nog even in de elektronicazaak hebben rondgeneusd, om vervolgens een lekker glaasje champagne te drinken in de KLM-lounge.
Het was wel een beetje een onwennig idee om écht onderweg te zijn naar Australië, maar ik (Vicky) had toch wel de kriebels toen we eenmaal op vlucht KL0895  richting Shanghai stapten. Een vlucht van ruim tien uur die ons niet snel genoeg voorbij kon gaan, want we hebben allebei geen oog dicht gedaan door twee Chinese dames die het een goed idee vonden om de trap naast ons te gebruiken als plaatselijke hang-  en snerkplek. Na uiteindelijk drie keer gevraagd te hebben of het alsjeblieft wat zachter kon, gingen ze terug naar hun plek, maar toen waren we er inmiddels bijna.
In Shanghai hebben we eerst de tassen opgehaald, om ze meteen weer in te checken. We hadden gehoopt dat ze doorgelabeld konden worden, maar omdat we met China Eastern vlogen vanaf Shanghai was dat niet mogelijk. Het inchecken van de bagage was snel gebeurd, evenals het regelen van twee nooduitgangstoelen voor de tweede vlucht.

Omdat we een tussenstop hadden van tien uur hadden in Shanghai, hadden we van te voren al besloten dat we graag de stad in wilden. Bovendien rijdt er een magnetische trein, de Maglev, tussen de stad en het vliegveld. We hebben kaartjes gekocht en zijn toen met 300 kilometer per uur de stad ingescheurd naar halte Longyang Road. Vanaf daar zijn we naar ons hotel gelopen, het BoxiangHui hotel. Dat was nog twintig minuten afzien in de dertig graden en de drukkende warmte met zware handbagage. Maar wat een kleurrijke en chaotische stad is Shanghai! Je kijkt meteen je ogen uit; bijna alle vrouwen lopen er prachtig bij in jurkjes en op de (volgens mij) meest onmogelijk hakken. En heel veel mensen rijden op elektrische scootertjes door de stad heen met ontzettend veel bagage achterop; van kinderen tot een enorme collectie aan manden.
Toen we zeiknat van het zweet bij het hotel aan kwamen hadden we  moeite met inchecken omdat ze niet mijn credit card accepteerden. Het geldautomaat om de hoek deed het niet, en we hadden te weinig Amerikaanse dollars om cash te betalen. Uiteindelijk heeft Maurice met een andere pas geld gepind en konden we na een uur toch inchecken en even snel een douche nemen voordat we de stad ingingen. Het kamertje was simpel, maar voldoende om een beetje bij te komen.

We hadden uiteindelijk maar 2,5 uur in de stad nadat we bij een kleine supermarkt wat te eten hadden gehaald. We zijn met de metro naar halte Luijazui gegaan en hebben daar rondgelopen tussen de skyscrapers. Vervolgens hebben we de metro genomen naar de andere kant van het water om ook vanaf de westelijke oever foto’s te kunnen maken van dat deel van de stad, maar we konden het niet zo snel vinden. Daarbij hadden we allebei stalpoten, dus zijn we bij de MacDonalds beland voor een cola zonder ijs. Voor mij begon daar een zoektocht naar het toilet door het enorme winkelcentrum waar de Mac aan vast zat, wat denk ik bijna een kwartier heeft geduurd. Tegen de tijd dat ik terug was, was het al bijna half vier, dus hebben we besloten om de Yu Garden (een Chinese tuin wat verderop) toch maar over te slaan en rustig terug te gaan naar het hotel. Daar hebben we nog een korte douche genomen, even op bed gelegen, en zijn we met de Maglev-trein teruggegaan naar Pudong airport waar we een broodje hebben gehaald bij de Subway en toen door de douane zijn gegaan.

Deel twee van de reis verliep wel ietsje prettiger, op de roggelgeluiden van onze achterburen na. We hadden ruime plaatsen en hebben allebei wat kunnen slapen voordat we op Melbourne aankwamen. We hadden verwacht dat het bij de douane allemaal langzaam zou gaan (te veel Border Security gekeken), maar binnen drie kwartier stonden we buiten, waar we werden op gewacht door Aurel en Megan. Met Aurel’s Volkswagen busje zijn we naar hun huis gereden in Oakleigh. Gek genoeg voelde het onderweg daar naar toe weer heel normaal om in Melbourne te zijn. We gingen vooral op in het gesprek met Aurel en Megan en wat minder in de omgeving. We zijn in elk geval fijn opgevangen. Eerst hebben we even wat gedronken en gedoucht, en in de middag hebben we een rondje gelopen met Aurel en de hond Brucey (een hazewindhond van ongeveer twee meter hoog en lang J). Om vier uur hebben we even twee uurtjes geslapen waarna er pasta (met kangoeroe) werd opgediend, heerlijk! Ik denk dat we om tien uur weer in bed lagen.

Maandagochtend hebben Megan en Aurel ons uiteindelijk wakker gemaakt om elf uur. Ze hadden beide een dag vrij omdat het hier de Queen’s Birthday was. We waren van plan om rond acht uur toch wel op te zijn, maar blijkbaar hadden we de slaap nodig. Na een snel ontbijt in een heerlijk warm zonnetje in de achtertuin, zijn we met z’n vieren op de fiets naar de supermarkt gereden, naar de Woolworths. Maurice en ik zijn daarna met de bus vanaf Huntingdale station naar Elwood beach gegaan. Het was prachtig weer en op ons gemak hebben we een eindje gelopen en bovenop de heuvel wat foto’s gemaakt van het uizicht op de CBD van Melbourne. Gek genoeg voelt het dan ook echt weer als thuis hier, terwijl we er vijf jaar niet zijn geweest. Het drong in ieder geval door dat we inderdaad écht met onze voeten op Australian soil staan. ’s Avonds hebben we een curry gegeten en zijn we op tijd in bed gekropen. Mét thermoshirt want het is hier behoorlijk koud ’s nachts en centrale verwarming heeft dit huis niet. Het haardvuur gaat wel aan rond een uur of zeven ‘s avonds, met de deuren naar onze kamer open. Dat helpt wel een beetje, maar met een thermoshirt is het ook onder de dekens een stuk aangenamer.

Vandaag, dinsdag, zijn we redelijk op tijd uit bed gekomen. Toch voelen we ons nog steeds behoorlijk brak. Met de trein zijn we naar de stad gegaan waar we bij Flinders Street uit zijn gestapt. We hebben eigenlijk gewoon lekker wat rondgelopen over Federation Square en door een klein deel van de botanische tuinen. Na een paar uur zijn we teruggegaan richting Oakleigh waar we bij de bakker donker brood hebben gehaald en bij Coles wat spullen voor een salade voor vanavond. We doen meteen ons best om ook hier gezond te eten; dat lukt op zich prima omdat Megan en Aurel ook lekker gezond koken. Ze hebben hier alleen zelfgemaakte Zwiterse koekjes staan wat een en al suiker is (en LEKKER!!). De pot werd gisteren uit mijn handen gepikt. En maar goed ook. Verder hebben we inmiddels Australische simkaartjes van Optus gehaald, die we vandaag nog zullen activeren (wat inmiddels ook gedaan is).

Het is nu kwart over negen Australische tijd; ik denk dat wij snel ons bed gaan opzoeken want het is nog steeds wennen aan het acht uur tijdsverschil.

Jullie zijn in elk geval weer bijgepraat! Tot het volgende blog.

Liefs van ons.