Rain, sweet rain

5 september 2014

De dagen in Alice Springs krijgen al een soort ritme. De ochtenden starten hier standaard met een strakblauwe lucht. Áls er al een wolk voorbij drijft is dat heel erg hoog boven ons en boven de voet van de heuvel waar dit hotel (Alice in the Territory) aan staat. Waar het ’s nachts nog een graad of vijf was vorige week, beginnen de nachttemperaturen de laatste week al op te lopen tot tien graden en tussen de 25 en 30 overdag, met uitschieters naar 35 en 36 graden, waar we blijkbaar maandag en dinsdag aan moeten gaan geloven.

Het werk hier bevalt ons wel, maar het is wennen om zo fysiek bezig te zijn de hele dag. Maurice werkt als afwasser bij Monte’s, een ontzettend leuke en excentrieke bar in Alice Springs. Ik werk hier in de huishouding; kamers schoonmaken dus. Mijn lieve Franse collegaatje Sonia en haar Ierse vriend Ryan gaan helaas weer verder op reis dus ik ben benieuwd met wie ik vanaf maandag ga samen werken. Maurice en ik weten nog niet hoelang we hier precies blijven. In Alice Springs valt in elk geval niet heel erg veel te beleven. De meeste mensen die hier werken hangen dan ook gewoon rond het hotel rond, bij het zwembad (waar je niet in kan nog omdat het water wel echt te koud is).
Gelukkig dat wij fietsen hebben, want het hotel bevindt zich drie kilometer uit het centrum. Ik fiets bijna iedere dag na werk naar Woolworths (de supermarkt). Dat is net een lekker stukkie. Maurice gaat iedere middag op de fiets naar werk.
Onze werktijden zijn niet zo fijn afgestemd: ik werk in principe tussen 8-15, en Maurice van 16-sluit (en dat is ergens tussen elf uur en één uur), dus we zien niet veel van elkaar. Wat ook weer wennen is natuurlijk nadat je twee maanden de hele tijd bij elkaar bent! Ik heb alleen op zondag vrij, Maurice op maandag en dinsdag, maar dat zijn de langste dagen voor mij. Afgelopen maandag stond er lekker pasta voor me klaar, en dinsdag had Maurice een ontzettend lekkere roast gemaakt met pompoen, champignons, aardappeltjes en een stuk vlees. Tam, het meisje wat voor ons in deze kamer zat, had een mini-oven achtergelaten. Echt heel erg fijn haha, want eigenlijk mogen we niet koken in de kitchenette (maar dat wordt toch gedoogd). Het hittealarm is blijkbaar heel gevoelig en als dat ding afgaat dan staat de brandweer direct op de stoep. Ons alarm zit volgeplakt met clingwrap, een soort doorzichtinge vershoudfolie – wie weet scheelt het.

Dus eigenlijk is het dagelijkse ritme voor mij zo’n beetje opstaan om zeven uur en dan zachtjes ontbijten en aankleden omdat Maurice nog slaapt. Dan om acht uur aan het werk tot half elf, dan hebben we morning tea met z’n allen. Maurice is dan inmiddels ook wakker en drinkt een kop koffie mee. Na een kwartiertje haasten we ons weer aan het werk, aan een stuk door tot het af is tot een uur of drie. Dan, met een beetje geluk, zie ik Maurice nog net twintig minuten en kan ik laat lunchen en smeert Maurice ook nog gauw een boterham. Dan gaat Maus naar werk op de fiets en kan ik douchen. Daarna ga ik op de fiets naar Alice Springs om boodschappen te doen, of ik doe iets anders wat even nodig is. Als er niks hoeft te gebeuren lees ik wat bij het zwembad of ga ik baantjes zwemmen in de Aquatic Centre iets verderop. Daarna kook ik avondeten en gaat de tv aan of de laptop, en rond half tien of tien uur ben ik het wel weer zat. Dan ga ik slapen, en een paar uur later komt Maurice thuis. In het begin hadden we maar één sleutel en moest ik steeds de deur open doen, maar nu hebben we er gelukkig ieder een. Ik word altijd even wakker. Maurice gaat gauw douchen, we praten wat, en een uur later slapen we allebei. Vreemd ritme toch zo, maar het went.

Máár wat ik nou graag wilde vertellen. Het heeft niet echt geregend hier vandaag, maar het heeft wel gespetterd, hoezee! Stom zeg dat je de regen gaat missen. Ik heb al een maand geen regen of water gezien (niet echt althans). Ik was in- en in gelukkig toen ik op de fiets zat vandaag naar de supermarkt. Gewoon een paar spetters regen op je armen. Lekker hoor! Bovendien was het vandaag ook nog bewolkt, zodat ik ein-de-lijk ook eens in korte broek en shirt zonder honderd lagen zonnebrand naar dorp kon fietsen. Ze zullen me wel raar aangekeken hebben. Iedereen vond het koud vandaag, maar ik vond het prachtig. 25 graden, wind net ietsje kouder, perfect. Dus ik heb het ervan genomen :). Ik voel me een stuk meer mens als het niet zo warm is. Ik had ook zin om allemaal foto’s te maken, dus een kleine collage van Alice Springs vind je onder het tabje, juist, ‘foto’s.’

Allemaal een heel fijn weekend en tot schrijfs maar weer!

Groeten van Vicky en Maurice.