Van Yorkey's tot Eungella

9 december 2017 - Mundubbera, Australië

Lieve allemaal,

Onze Harvey (ook de motorhome moest weer een koosnaampje krijgen) heeft ons inmiddels bijna naar Kingaroy gereden, waar we morgen Anne en Gabrie gaan opzoeken. We zijn nu in Munduberra. De precieze hoeveelheid kilometers heb ik nu niet op m’n netvlies, maar het zit tegen de 2000 aan sinds dat we nu ruim twee weken geleden uit Yorkey’s Knob zijn vertrokken.

Het kamperen bevalt erg goed en is net zoals thuis aanpakken met een kleintje. ’s Avonds heb ik meestal geen zin meer om een blog te schrijven, maar vandaag wel. Hier even een update over de laatste weken – of in elk geval deel één!

We zijn begonnen in Innot Hot Springs (goede tip van Julie!) waar we twee heerlijke dagen hebben doorgebracht. Het was wel even spannend die eerste nacht; gaat Ivy slapen in haar tentje op deze nieuwe plek? Maar tot onze blijdschap was dat geen enkel probleem. Ze slaapt achterin de motorhome op het kingsize bed - ze heeft de allerbeste plek. De eerste avond ging het zelfs zo goed dat we de babyfoon hebben aangezet en we onder de sterren nog hebben kunnen zwemmen.
De volgende stop was Mission Beach, met echt een prachtig mooi strand waar we ’s avonds Ivy echt compleet zonder angst zo de golven in zagen kruipen in haar nieuwe rashie, waarop Daddy’s Little Anchor staat, heel schattig. Bij Mission Beach was tot mijn grote delight een markt ’s morgens. Dat begint dan ook echt om 8:00 al. Daarvoor ben ik eerst wezen rennen – om half zes stond de wekker. Als je echt wat wilt doen moet je gewoon bizar vroeg in beweging komen want het is écht heel erg heet. (Bovendien hebben we ons al door een aardige lading meatpies heengewerkt, dus wat extra inspanning kon geen kwaad 😊.) Door de marktvrouwen- en mannen heen slalommend, die net hun kraampjes aan het inrichten waren, heb ik een halfuurtje langs het strand gerend. Onderweg kwam ik, hoera, een mangoboom tegen! Een hele mooie mango heb ik meegenomen en was dus ons superlekkere tussendoortje later op de dag. Na het ontbijt en een douche heb ik nog even lekker met Ivy over de markt gescharreld, voordat we naar Townsville zijn gereden.
Daar hebben we een korte wandeling gemaakt langs de esplanade, en geluncht in een park, waar Ivy’s wankele stapjes opeens zeven stuks begonnen te tellen. Voordat we doorgingen hebben we Townsville nog even bekeken vanuit het uitkijkpunt, boven op een berg waarvan verassend veel mensen het nodig vonden om op het heetst van de dag rennend of fietsend naar boven te gaan.

We zijn aansluitend één nacht in Alva gebleven, waar het regende, en toen doorgereden naar Horseshoe Bay in Bowen. Op die camping stond echt helemaal niemand, en dat beviel ons prima. We zijn twee nachtjes gebleven en met de bus nog de stad in geweest, om daarna door te rijden naar het populaire Arlie Beach. En wat voelde ik me opeens vreselijk volwassen, als je dan de tieners met backpacks rond ziet struinen door de talloze hippie-achtige winkeltjes met geen andere zorgen dan waar het bier het goedkoopst is die avond… Maar het ging ons vooral om het feit dat we via Airlie Beach naar Hamilton Island zouden vertrekken met de ferry de volgende dag.

Eindelijk, ein-de-lijk gingen we naar één van de Whitsunday’s. In alle reizen die Maurice en ik samen gemaakt hebben in deze hoek waren we daar nog nooit eerder aan toegekomen. En met Hamilton als meest familie-vriendelijke eiland, én een goede deal die we hadden gevonden, zijn we op 1 december met de ferry naar Hamilton geweest. Prachtig eiland, verkend per bus en te voet. We hadden een hotel met zwembad waar we goed gebruik van hebben gemaakt.
Voor Ivy konden we van te voren aangeven dat we graag een portacot en high chair wilden in het hotel, want we zouden dus een nachtje blijven slapen. Heeeeerlijk, dachten wij, lekker een nacht in een goed bed. We hadden een balkon, flesje wijn daar gehaald, dit zou onze vakantie op vakantie worden…. Maar Ivy dacht daar anders over. Ik. Wil. Niet. Slapen. In. Dit. Bed. Zo ging het. Dus ja, we stonden samen op het balkon met een glas wijn te luisteren naar Ivy die we door de pui heen hoorden schreeuwen om haar ouders. Uiteindelijk viel Ivy op papa in slaap en zijn wij niet lang daarna ook maar gaan tukken. Heel eerlijk was ik best een beetje blij van het zien van onze glimmende Harvey de volgende dag… want dat betekende in elk geval een normale nachtrust.
Na nog een nacht in Airlie hebben we een heel mooi stuk gereden naar Eungella National Park, en zijn we bij Broken River (een bush camp) gebleven. Maurice heeft hier platypussen gezien en Ivy haar allereerste echte stapjes gezet en ik heb heerlijk zitten genieten van al het groen. Het was een super plek om even tot rust te komen, en het deed ons echt even denken aan de goede oude tijd met King George.

Deel twee volgt later! Ik zet er ook even wat foto’s bij. Overigens is het hier echt niet-te-harden-heet (en hebben jullie sneeuw lezen we) dus bij deze wat overvloedige zon jullie kant uit!

Groetjes, 

Maurice, Vicky en Ivy

Foto’s

8 Reacties

  1. Rianne de Jong:
    9 december 2017
    Het ziet er echt fantastisch uit!
    Geniet er maar goed van!
  2. Bas:
    9 december 2017
    😍😍 😍 😍
  3. Toke:
    9 december 2017
    Hoi Ozzies
    'n Lekker warm verhaal. 😀
    Ja in Nederland sneewt het een er komt nog veel meer. Dus mochten jullie dat zo'n kunnen sturen, dan graag. Dan is het ook weer gauw weg. Jullie hebben aardig wat kilometers afgelegd met Harvey. Ik kan me voorstellen dat er herinneringen van een met King George boven komen. Jullie nog heel veel plezier. Liefs mama.
  4. Marja:
    9 december 2017
    Leuk weer eens een reisverhaal te lezen.
    Hier gaat alles goed. Vanavond de Kerstboom opzetten.
    We kijken al uit naar de Kerst. Dan zijn jullie er ook weer gezellig bij,
    en kunnen we in het echt zien hoe Ivy kan lopen.
    Genieten jullie nog van de laatste weekjes.
    Liefs van Marja
  5. Kim:
    10 december 2017
    Heel leuk zus! En jeetje Ivy aan het lopen, ze zal wel rennen tegen de tijd dat ik terug kom haha!
  6. Noortje:
    10 december 2017
    Wat leuk weer om jullie verhalen te lezen. Geniet ervan!
  7. Els:
    10 december 2017
    Weer genoten van je blog, groetjes aan Gabrie en Annie, kus voor Ivy
  8. Tantal:
    10 december 2017
    Lastig voor te stellen die warmte met de kou en sneeuw hier! De winter zal wel even wennen worden straks voor jullie 😁
    Mooie avonturen beleefd weer! Ivy is een echte kampeerder, geen luxe hotels voor haar. Geniet nog even van de camper 😘